උපක්‍රමික යටත් වීම

ඒ වන විට යුද්ධය උපරිමයේ තිබිණ. යුද්ධය සියලු විනාශකාරී සීමාවන් ඉක්මවා ගොසිනි. දැවැන්ත ජීවිත විනාශයක් සිදුව තිබේ. මේ ජීවිත විනාශයට වග කිව යුතු නායකයෝ නිරුපද්‍රිතව සැඟවී හුන්හ.

ඕනෑම දෙයකට ඇත්තේ සීමිත කාලයකි. සැඟවී සිටීමටත් එසේමය. විජයග්‍රාහී හමුදා සැඟවුම් ස්ථාන ආසන්නයටම පැමිණ ඇත. නායකයින්ට සාමය මතක් වූයේ අනුන් මත මෙතක් කල් හෙලූ මරණයේ චායාව තමන් මත ම වැටෙන විටයි.

ඔවුන් එලියට ආවේ සැඟවී සිටියොත් කොහොමත් මරණය නියත බැවිනි. ඔවුන් යටත් වන්නට හිතුවේ ඒ තුලින් ජීවිතය ගෙන නැවත දිනයක මේ සටන අරඹන්නටයි. ඔවුන් හුන්නේ නිරායුධවයි.

විජයග්‍රාහී හමුදා ඔවුන් මරා දැමූහ.

"මේ ඝාතන යුධ අපරාධයන්ද?"

අපි ඇමරිකාව යුරෝපය කැනඩාව ඔස්ට්‍රේලියාව ඇතුළු විනිශ්චය මණ්ඩලයෙන් ඇසුවෙමු.

"නැහැ මේවා සාධාරණ ඝාතන. කොහොමත් ඔවුන් මිනි මරුවන්. ඔවුන් දහස් ගණනක් මරලයි ඉන්නේ. ඉතින් මේ ඝාතනය සාධාරණයි. අපි ගඩාෆි ඝාතනය යුධ අපරාධයක් ලෙස දකින්නේ නැහැ"

විනිශ්චය මණ්ඩලය පැවසීය.

"ගඩාෆි?"

අපි විපිළිසර වීමු.

"මොන ගඩාෆි ද? අපි මේ අහන්නේ අහිංසක පොඩි එවුන් බිල්ලට දීලා ජීවිත දහස් ගණනින් මරලා, අන්තිමට හමුදාව තම එලි පත්තට ආවාම යටත් වෙන්න ආවා කියා ඔබ කියන දෙමල ඊලාම් කොටි නායකයින් ගැන"

තිරය වැසින.

ඉංග්‍රීසි පරිවර්තනය:
http://srilankadefenceforum.blogspot.com/2011/10/tactical-surrender.html
http://defenceanalytics.blogspot.com/2011/10/tactical-surrender.html

කෝපොරේට් ජාතකය

ළඟ ළඟම දිව එන, පියවරක් වැරදුනොත් මා සපාකන, රෞද්‍ර ව්‍යාඝ්‍ර තෙම ප්‍රොජෙක්ට් සුපවයිසරයාණෝය. මා පය පැකිලෙනු දැක මේඝ ගර්ජනාවෙන් සකල සක්වලම කළඹමින් එක්වනින් මා ගිල දමන්නට එන්නේ මැනේජර තුමා වේ. තොප තොපේ උන් කා ගනිය, මට ද කටුවක් ඉතිරි කරව යනාදියෙන් මැදහත්ව සිතා පසෙක බලා සිටිනුයේ ක්ලයන්ට උතුමාණෝය.

මේ සියලු මහේශාක්‍යයින් ඉදිරියේ දෑත් දෙපා සිර වී උකටලීව බලා සිටින්නා එම්ප්ලෝයී වන මම්ම වෙමි.